بررسي توزيع ارتفاعي بارگذاري زلزله در سازه هاي كوتاه مرتبه با در نظر گرفتن رفتار غيرخطي اعضا

مبنای طراحی سازه هایی كه براساس آیین نامه های لرزه ای طراحی میشوند مقاومت یا نیرو (برش پایه) می باشد.توزیع نیروی جانبی برای لحاظ كردن اثر زلزله در این آیین نامه ها تقریبا بر اساس مد اول سازه در حالت خطی در نظر گرفته می شود. حال آنكه در زلزله های قوی اكثرسازه ها وارد ناحیه غیرخطی شده و دچار تغییرات زیادی در مد های ارتعاشی می شوند. در این تحقیق، با بررسی توزیع ارتفاعی بارگذاری زلزله در سازه های كوتاه مرتبه با در نظر گرفتن رفتار غیرخطی اعضا ، ابتدا تعدادی قاب سه و پنج طبقه ( منطبق بر سازه های فولادی متداول شهری) انتخاب شد. قابهای فوق مطابق با مبحث دهم و با استفاده از روش استاتیكی معادل (بر اساس ویرایش سوم استاندارد 2800 ایران) در خاك تیپ 2 با استفاده از نرم افزار SAP طراحی شدند. تعداد هفت ركورد زمین لرزه از زلزله های ثبت شده استخراج گردید و پس از مقیاس كردن در تحلیل مورد استفاده قرار گرفتند. سپس قابها توسط نرمافزارهای SAP و ABAQUS به روش تحلیل دینامیكی غیرخطی مورد تحلیل قرار گرفتند و چگونگی توزیع نیروی برشی بین طبقات مختلف استخراج گردید..در ادامه با میانگینگیری از نتایج بدست آمده یك الگوی مناسب برای توزیع ارتفاعی نیروی زلزله بدست آمده است. در نهایت الگوی بدست آمده به صورت یك فرمول كاربردی با در نظرگرفتن عوامل موثر در توزیع ارتفاعی بارگذاری زلزله ساده سازی شده است كه این فرمول تطابقی بسیار مناسب با نتایج تحلیل دینامیكی غیرخطی را نشان می دهد.