تاثير كيفيت افشا بر ريسك سقوط و همزماني قيمت سهام در شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اين تحقيق بررسي تاثير كيفيت افشا بر ريسك سقوط و همزماني قيمت سهام در شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. در اين پژوهش، 62 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بين سالهاي، 1390-1394، كه به روش حذف سيستماتيك انتخاب شده مورد بررسي قرار گرفته است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش هاي كاربردي و با استفاده از رويكرد پس رويدادي است و از نظر روش پژوهش، در زمرۀ پژوهش هاي توصيفي جاي مي گيرد. جهت بررسي سطح كيفيت افشاي اجباري از گزارشات امتياز شركتي منتشره توسط سازمان بورس اوراق بهادار تهران طي سالهاي مورد بررسي استفاده و براي اندازه گيري سطح افشاي اختياري، چك ليست تعديل شدۀ بوتوسان كه توسط كاشاني پور و همكاران (1388) تنظيم شده استفاده گرديد. جهت اندازه گيري خطر سقوط سهام از مدل ضريب چولگي (چن و همكاران، 2001) و مدل ارائه شده توسط هاتن و همكاران (2009) استفاده شد. همچنين، معيار سنجش همزماني قيمت سهام، نسبت ريسك سيستماتيك تقسيم بر ريسك غيرسيستماتيك است. از داده هاي پانلي، براي تخمين مدل پژوهش با استفاده از نرم افزار 8-Eviews، از مدل‌هاي اثرات ثابت و اثرات تصادفي، استفاده شده است. نتايج تحقيق با استفاده از مدل اثرات تصادفي نشان مي دهد كه افشاي اختياري، رتبه بندي شركت ها از نظر كيفيت افشا و اطلاع رساني بر همزماني قيمت سهام تأثير دارد. همچنين، افشاي اختياري، رتبه بندي شركت ها از نظر كيفيت افشا و اطلاع رساني بر خطر سقوط قيمت سهام تأثير دارد. سياست افشاي قوي بر همزماني قيمت سهام و خطر سقوط قيمت سهام تأثير دارد