بررسي رويكرد هم گرايانه به اديان، در قرآن،كتاب مقدس و سيره رضوي

A Study of the Conciliatory Approach to Religions in the Quran, the Bible and Seira Razavi

قسمت اعظم گنجينه معرفتي پيروان هر دين، برگرفته از كتاب مقدس آن دين است. يكي از مولفه هاي اساسي كه نوع نگاه اديان و پيروان آن ها را به اديان ديگر مشخص مي كند، متون ديني و نحوه فهم عالمان و متدينان از متون ديني است. رويكردها به اديان ديگر در يك نگاه كلي مي تواند مسالمت آميز، صلح جويانه و به تعبيري هم گرايانه بوده، يا خصمانه، تهديدآميز و بدون رابطه و به عبارتي واگرايانه باشد. معمولا براي هر دو رويكرد هم گرايانه و واگرايانه از متون مقدس اديان مي توان شواهدي اقامه كرد. ما در صدد آنيم كه جايگاه رويكرد هم-گرايانه را در كتب مقدس اديان ابراهيمي و سيره امام رضا عليه السلام بررسي نماييم. قائلين به اين ديدگاه در اديان ابراهيمي، به فقرات و آياتي از عهد عتيق، عهد جديد و قرآن كريم استناد نموده اند. اگرچه براي فهم بهتر رويكرد هم گرايانه نيم نگاهي نيز به تاريخ اين رويكرد در يهوديت، مسيحيت و اسلام خواهيم داشت. در يهوديت به خاطر آموزه برگزيدگي بني اسرائيل نگاه واگرايانه غلبه داشته، مسيحيت در سير تاريخي خود سه دوره متمايز را طي كرده است. در اسلام هر دو رويكرد با فراز و نشيب هايي ملاحظه مي شود. در تاريخ اسلام دوران امامت امام رضا عليه السلام نگاه هم گرايانه جايگاه خاصي مي يابد.