گستره محبت در اسلام

محبت يكي از واژگان پر كاربرد در روابط فردي و اجتماعي است و با توجه به اين كه بعضي از اديان همچون مسيحيت تمركز اصلي دين خود را بر محبت قرار داده اند، تحقيق درباره آن مي تواند يكي از محورهاي دين پژوهي بين الادياني باشد. مصاديق متنوع محبت، مانند محبت انسان به خداوند، محبت خداوند به انسان، محبت انسان به خانواده، برخورد محبت آميز با ديگران و.. همه مي تواند از زير مجموعه هاي موضوع محبت در دين باشد. شايان ذكر است كه اغلب اين موارد از مسائل اخلاقي و مرتبط با اخلاق ديني است. اين نوشتار به دنبال يافتن كاركردهاي محبت در اسلام است و ضمن توضيح واژه محبت و برخي از واژگان مترادف آن به بررسي كاركردهاي محبت در دين اسلام و با توجه به روايات علي بن موسي الرضا ع پرداخته است. سعي اين مقاله آن است كه محبت را در غير از قالب مسائل اخلاقي كه مرتبط ترين قالب براي بحث محبت است در ديگر زمينه هاي معارف و احكام اسلامي كاركردهاي آن را يافته و معرفي نمايد. البته چه بسا در ابتدا؛ نقش محبت ( به معناي حب و دوست داشتن) در ساير معارف مثل احكام شرعي و منجر شدن آن به صدور يك حكم شرعي غريب جلوه كند اما به تحقيق دور از دسترس نيست. بديهي است در صورت تامل بيشتر مي توان تنوع مصاديق بيشتري از اين كاركرد ها را يافت. اين كاركردها در مقاله مذكور در زمينه هاي فقه، اخلاق، ايمان و روابط اجتماعي مورد بررسي قرار گرفته است.