حق امنيت از منظر حضرت علي (ع) باتاكيد بر نهج البلاغه

در روابط فردي و اجتماعي انسان، حيات مادي و معنوي افراد ممكن است در معرض خطر قرار بگيرد.در اين وضعيت امنيت به عنوان يك تأسيس حقوقي، اجتماعي و اخلاقي ضرورتي اجتناب ناپذير خواهد بود، .به عبارت ديگر امنيت وضعيت مطلوبي است كه فرد در آن آرامش و ايمني و اطمينان خاطر دارد كه جان، حيثيت و حقوق مادي و معنوي اش در جامعه حفظ مي گردد كه حق برخورداري ازاين وضعيت را حق امنيت گويند. اين تأسيس مستلزم تضمين امنيت فرد در برابر تعرضات غيرقانوني حكومتي و تضمين امنيت از طريق حمايت هايي است كه جامعه براي اعضاي خود به منظور حفظ حقوق و تعلقات و برخورداري از آزادي هاي انساني اعمال مي كند. با توجه به اهميت تأمين و تضمين امنيت افراد جامعه توسط حكومت در اين پژوهش برآنيم تا در پاسخ به اين پرسش كه رويكرد حكومتي امام علي (ع) نسبت به تأمين و تضمين حق امنيت چيست؟ به بررسي مقوله هاي مورد توجه امام علي (ع) دراين زمينه بپردازيم. اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي بوده و با روش كتابخانه به بررسي و تحليل اسناد پرداخته شده است. بر اساس يافته هاي تحقيق مشخص گرديد كه امام (ع) با صدور فرمان هاي قاطع به مأموران در راستاي حفظ امنيت مردم و نظارت بر رفتار آنها و مجازات خاطيان موجبات ايجاد حس امنيت را در مردم از سوي حكومت بر اين اساس كه هيچ گونه تهديدي از سوي حكومت و مردم متوجه آنان نمي شود، فراهم نمودند.