جايگاه عدالت در تمدن سازي علوي

عدالت يكي از شاخصه هاي مهم براي هر حكومت و جامعه اي محسوب مي شود و عنصري ارزشمند است كه اجراي صحيح آن مستلزم سازوكارهايي است كه ايجاد آن در يك جامعه بسيار دشوار است چنانكه امروزه اغلب حكومت ها خصوصا حكومت هاي اسلامي در اجراي عدالت و ايجاد شاخصه هاي آن در جامعه با مشكل مواجه هستند. براي جوامع اسلامي خصوصا شيعي يكي از بهترين الگوهاي عملي براي اجراي صحيح عدالت در ساختار جامعه حكومت علوي است كه يكي از مهم ترين ويژگي هاي آن عدالت محور بودن است، عدالتي كه برآمده از قرآن و سنت رسول الله (ص) و تحت هدايت امام علي (ع) به عنوان امام معصوم است. حضرت علي از دوران امامت و پس از آن در دوران حكومت خودشان درصدد اصلاح جامعه اسلامي برآمدند و ما شاهد تمدن سازي بر مبناي عدالت در حكومت علوي مي باشيم. بدون ترديد حكومت علوي و جايگاه عدالت در آن توانست الگوي مناسبي براي ادوار بعد جامعه اسلامي باشد چنانكه جامعه ايران اسلامي امروز ما در جهت تحقق تمدن نوين اسلامي حكومت علوي مي تواند بهترين و مناسب ترين الگو براي اداره جامعه بر مبناي عدالت باشد. درباره عدالت در حكومت علوي تحقيقات پراكنده متعدد انجام شده و از منظرهاي گوناگون به آن پرداخته شده است ولي تاكنون به جايگاه آن در تمدن سازي عدالت در حكومت حضرت علي (ع) پرداخته نشده است. اين نوشتار با بهره گيري از منابع تاريخي و با روش گردآوري داده هاي تاريخي و با رويكرد توصيفي جايگاه عدالت را در تمدن سازي علوي مورد بررسي قرار داد. نتايج تحقيق روشن ساخت عدالت شاخصه اساسي در تمدن سازي علوي در ابعاد چهارگانه سياسي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي آن و دليل اصلي پذيرش حكومت از طرف امام علي (ع) بود.