نقش مشورت در ارتقاء عدالت و معنويت و راهكارهاي ارتقاء حكمراني از منظر قرآن و امام علي عليه السلام

در اين مقاله به نقش ممتاز هم‌انديشي و مشورت در ارتقاي عدالت و معنويت در عرصه حكمراني پرداخته‌شده است. نگارندگان بر اين باورند كه رابطه ي مشاوره و كارآمدي در عرصه ي حكمراني و نيز نقش مشورت در ارتقاي عدالت و معنويت رابطه توليدي و نقش كليدي دارد و بر همين اساس حضرت اميرالمومنان امام علي() مي‌فرمايد: «لا ظهير كالمشاوره»؛ به استناد تحقيقات محققان علوم مديريت هركجا در عرصه حكمراني عدالت و معنويت ارتقا داشته است مشورت و هم انديشي و استفاده از مغزها بيشتر بوده و هركجا عدالت و معنويت تضعيف شده و يا به‌كلي از بين رفته است به علت استبداد و انحصارطلبي و روحيه ديكتاتوري حاكم آن بوده است. اجتناب از مشورت در عرصه حكمراني، دولت و حاكميت را به سمت‌وسوي خفقان و استبداد و نابود كردن منابع انساني از سرمايه‌هاي عمومي مردم و از بين رفتن محيط‌زيست و اختلال عوامل زيست‌محيطي و منابع طبيعي مي‌كشاند. در اين مقاله ضمن اشاره به مقوله شناسي و تبيين كليدواژه‌ها و توضيح معناي مشورت و عدالت و معنويت به جايگاه و نقش مشورت در ارتقاي عدالت و معنويت اشاره‌شده است و سپس به توضيح مشورت از منظر قرآن كريم و نقش مشورت از منظر امام (ع) براي پيشگيري از استبداد و خودمحوري پرداخته‌شده و ضمن تأكيد بر حق‌گرايي و عدالت گرايي به‌عنوان مهم‌ترين معيار جهت حكمراني و استفاده از دولت و قدرت به معيارهاي اساسي گزينش مشاوران نظام اسلامي پرداخته‌شده و آنگاه راهكارهايي جهت ارتقاء معنويت و عدالت ارائه‌شده است و در پايان دستاورد تحقيق و استنتاج بيان شده است.