الگوي مديريت سازماني و انساني در حكومت علوي

از جمله مباحث بسيار مهم جوامع بشري، به ويژه مكتب اسلام مفهوم مديريت و سازماندهي نيروهاي انساني است. مدير در لغت به معناي اداره كننده، گرداننده است و در اصطلاح، هنر يا دانش اداره كردن گروه و استفاده از نيروها و پشتوانه ها براي رسيدن به اهداف و آرمانهاي مشخص است، به شرطي كه با قوانين شرعي و اخلاقي مغايرت نداشته باشد. خداوند متعال به عنوان خالق هستي اولين مدير و تدبير كننده عالم خلقت محسوب مي شود. در طول تاريخ مديراني با سيستم هاي حكومتي گوناگون اداره جوامع را برعهده داشتند. اما با توجه به اهميت نقش مديريت در سازمان هاي عظيم كنوني، به عنوان دانش اداره كردن مجموعه ها و تدبيراستفاده بهينه از نيروها، شايسته است، ديدگاههاي ارزشمند امام علي(عليه السلام) را به عنوان يك مدير كارآمد و الگوي كامل، در تشكيل حكومت شيعي مورد بررسي قرار دهيم. مقاله حاضر به بيان مباني اخلاقي مديريت امام علي(عليه السلام) (پرهيزگاري، زهد، سعه صدر، علم، عاقبت انديشي و...) و الگوهاي عملي مديريت امام (عليه السلام) (عدالت محوري، فرهنگ سازي، ايجادانگيزه، برنامه ريزي، سازماندهي، نظارت، قاطعيت و...) مي پردازد.