امام علي (ع) وعدالت درحوزه ي كارگزاران

امام علي(ع) در نامه اي كه به مالك اشتر مي نويسد، وظايف او را در قبال مردم و در حدود ضوابط ديني و اجتماعي توضيح مي دهد. گرفتن ماليات، جنگ با دشمن، سروسامان دادن به وضع مردم و آبادي شهرها را چهارچوب كلي مسووليت حكومت مي داند و در راستاي تحقق يافتن آن از مالك اشتر مي خواهد كه تقواورزي را پيشه ي خودسازد. با انجام خدمات برجسته رضايت ملت را جلب كند، با فساد اداري و مالي بجنگد و عدالت را در همه ي كارها مدنظر قرار دهد. امام به مالك مي فرمايد كه مشاوران امين و خيرخواه را كه عاقل و باتجربه باشند، در امور مديريتي، به مشورت برگزيند و از مشورت جاهلان و حريصان و ترسويان برحذر باشد. با مردم تعامل نمايد و نيكوكاران را ترغيب كند و بدكاران را متناسب با جرمشان تنبيه كند. آداب خوش اجتماعي را پاس بدارد با گروه هاي اجتماعي شامل پيشه وران بازرگانان، نظاميان و كارمندان در تعامل باشد. بركار آن ها نظارت كند و در تقويت آن ها بكوشد از مالك مي خواهد كه از خودپسندي برحذر باشد كه او را از حق باز مي دارد و از منت نهادن بر مردم خودداري كند. زيرا منت، اجر معنوي كار را از بين مي برد. امام به مالك اشتر مي فرمايد كه به وعده هايش با مردم، عمل كند زيرا عمل نكردن به وعده ها موجب بدبيني مردم مي شود و از شتابزدگي و سستي در كارها بپرهيزد، زيرا مانع موفقيت و موجب اتلاف فرصت مفيد است. همچنين مالك اشتر را به پرهيز از ستيزه جويي كه موجب انباشتگي مشكلات است فرا مي خواند.