تقدم اخلاق‌مداريِ مديران بر معنويت‌پذيريِ جامعه

به شهادت تاريخ، امام علي عليه السلام در جنبه‌هاي مختلف رفتاري و كرداري، علاوه بر تزكيه نفس، معنويت جامعه را نيز پيگيري كرده است. از ميان اين شواهد، مي‌توان به نامه ايشان به عثمان بن حنيف اشاره كرد كه در آن به چهار نكته اساسي در پيشبرد معنويت در جامعه، توصيه شده است. ضمن اينكه مي‌توان اهميت اين توصيه اجتماعي را در تقدم نفس بر جامعه، براي پايبندي جامعه به اصول معنويت دانست. تحقيق پيش‌رو با روش داده‌پردازيِ توصيفي و تحليلي، و با گردآوري اطلاعات و داده‌ها از طريق منابع نوشتاري و مكتوب، سامانه‌هاي رايانه‌اي و نرم‌افزارهاي علمي صورت پذيرفته است، و طي بررسي اين ديدگاه اجتماعي، نتيجه مي‌گيرد: اولاً: در ديدگاه علوي، شرط اساسيِ گسترش معنويت و موفقيت، پرهيزكاري، تلاش، پاكدامني و استقامت مردمانِ جامعه است؛ و ثانيا: قانون‌پذيري و رعايت اين اصول چهارگانه توسط مديران و حاكمان، در نقطه شروع معنويت‌گرايي جامعه قرار داد. درواقع پذيرش معنويت از سوي جامعه مردمي، منوط به اخلاقي بودنِ حاكمان آن جامعه است. ضمن اينكه با گسترش توصيه‌هاي اخلاقي به قوانين و تعهدات اجتماعي و سياسي، مي‌توان نظريه «تقدم حاكمان در اجراي قوانين» را تقويت كرد.