جمهوري اسلامي ايران، نظامي راهبردي در جهت مقابله با بحران‌هاي فرهنگي به مثابه محصول جهاني‌سازي يا جهاني‌شدن

گسترش اجتناب‌ناپذير ارتباطات و به تبع آن كاهش روزافزون فاصله‌هاي فرهنگي، گستره‌اي وسيع در سيلاب تنوعات فرهنگي در سراسر جهان ايجاد نمود كه از آن به جهاني‌شدن يا جهاني‌سازي ياد مي‌شود. جهاني شدن فرهنگ، فرايندي است كه با وجود دارا بودن پتانسيل تهديد براي جامعه جهاني، فرصت‌هاي زيادي براي توليد نظامي بر پايه تكثرگرايي در عين وحدت يا تشكيل امتي واحده ايجاد مي‌كند در حالي كه با پذيرش جهاني‌سازي، ايدئولوژي امپرياليسم غربي بر جامعه حاكم گرديده كه جهان را به ورطه جنگ، تبعيض و در نهايت نابودي مي‌كشاند. يافتن راهبردي براي خروج از بحران‌هاي فرهنگي جهاني شدن يا جهاني‌سازي دغدغه‌اي است كه نظام‌هاي مختلف جهاني اعم از ليبراليسم، سكولاريسم و ... بيان نمودند اما تجربه‌هاي تاريخي نشان از ضعف اين نظام‌ها دارد. بهترين راهبرد، ارائه نظامي بر پايه اصول اساسي اسلام است كه مدل واقعي آن در تبيين نظام جمهوري اسلامي ايران تبلور يافته است. اين نظام با تأكيد بر متون مقدس شيعي اصولي همچون معيار قرار دادن ارزش‌هاي اسلامي، خدامحوري، كمال‌گرايي، تشكيل امت واحده، حفظ هويت‌ها، عدالت‌خواهي و فقدان تبعيض، سلطه‌ناپذيري و فرهنگ معنويت را راهبرد پيشبرد اهداف خود قرار داده است و در كنار آن با حفظ شاخصه‌هايي همچون پيوند دين و سياست، جذب انديشه‌هاي عقلا، پذيرش تكثرگرايي در عين وحدت، مردم سالاري ديني، حقوق بشر اسلامي و جامعه مدني مبتني بر انديشه‌هاي ديني، راهبردي نظام‌مند و دقيق براي مقابله با پروژه جهاني‌سازي ارائه مي‌دهد. اين مقاله در پي اثبات و حجيت نظام جمهوري اسلامي ايران به عنوان دقيق‌ترين راهبرد در حل بحران‌هاي فرهنگي عصر جهاني است.