نقش صنعت گردشگري با سازوكار سلامت در راستاي ايجاد اشتغال و رابطه آن با كاهش آسيب هاي اجتماعي از جمله طلاق

در حال حاضر گردشگري به عنوان يكي از بزرگترين و متنوع ترين صنايع دنيا مطرح مي باشد و رشد سريع آن تغييرات اجتماعي، اقتصادي و محيطي فراواني را به دنبال داشته است و به همين دليل نيز به يك حوزه مهم مطالعاتي بين پژوهشگران مبدل شده است. دومين اقتصاد جهان پس از نفت با عنوان صنعت گردشگري شناخته شده كه درآمد هاي بـسياري را براي كشورهاي مختلف در پي دارد و از طرفي گسترده ترين صنعت دنيا در حال حاضر به يكي از مؤلفه هاي تفكيك ناپذير زندگي انسان تبديل شده است. از صنعت گردشگري به علت سـازوكار منحصر به فرد اقتصادي خود بعنوان صادرات نامرئي نيـز يـاد مـي شـود. گردشـگري بعنـوان پديد هاي چند بعدي و فرا بخشي از عناصر و اجزايي تشكيل شده است كه ارتباطات متقابل و چنـد سويه آنها در قالب يك سيستم يكپارچه، قابل درك و شناخت است. گردشگري به عنوان يكي از مصاديق اشتغال- سلامت در جهان بسيار مورد توجه است، زيرا از يك سو مي تواند مستقيم يا غير مستقيم بر اشتغال يك كشور تاثير بگذارد و از سوي ديگر عاملي است جهت پاسداشت و حفظ و ترويج سلامت بخصوص سلامت روان در آن كشور؛ همچنين از گردشگري به عنوان كاتاليزوري كارآمد براي بازسازي و توسعه اقتصادي و اجتماعي كشورها ياد شده كه طي سال هاي اخير براي رفع چالش هاي اقتصادي و اجتماعي كشورها كه با كاهش فعاليت هاي توليدي و صنعتي رخ داده است، گامي مثبت در جهت اشتغال نيروي انساني و ايجاد فرصت هاي شغلي و افزايش درآمد خواهد بود. هدف پزوهش حاضر به دنبال ارزيابي تـأثير نقش گردشگري در افزايش سلامت وكاهش آسيب هاي اجتماعي از جمله طلاق مي باشد. روش شناسي پژوهش اين مهم كيفي ، متكي بر مطالعات راهبردي و تحقيق و توسعه اي ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﻛﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ ﺍﻯ ﭘﺎﻳﺎﻥ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ، ﻛﺘﺐ، ﻣﻘﺎﻻﺕ، ﻣﺠﻼﺕ، ﻧﺸﺮﻳﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻤﺎﻳﻪ ﻫﺎﻯ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ اين ﺯﻣﻴﻨﻪ مي باشد. سعي شده است با استفاده از اين روش مباني نظري درباره متغير هاي اصلي پژوهش جمع آوري شد،