بررسي معرفت‌شناسي گزاره‌هاي اخلاقي و گزاره‌هاي فقهي با تأكيد بر آراي بوعلي سينا

در مباحث فلسفي آنچه ويژگي خاصي دارد و مي‌توان آن را مبناي ساير مسائل فلسفي تلقي كرد، رشته‌ي معرفت‌شناسي است. اهميت معرفت‌شناسي به‌ اين ‌علت است كه مسائل آن تأثيرات فراواني در ساير حوزه‌هاي فلسفي دارد و اگر پايه‌ي معرفت‌شناسي سست شود اين سستي به همه‌ي زمينه‌ها، ازجمله معرفت ديني سرايت خواهد كرد؛ از طرف ديگر علم اخلاق و گزاره‌هاي آن و علم فقه و گزاره‌هاي آن از مباني و منابع اصلي شريعت اسلامي محسوب مي‌شوند كه ايدئولوژي‌هاي اين دو علم تقريباً تمامي عرصه‌هاي رفتاري و افعالي انسان را دربر‎دارد، لذا ضروري است كه علاوه بر بررسي ماهيت فلسفي اين گزاره‌ها ميزان معرفت حاصله از اين قضايا و معيار صدق اين گزاره‌ها موردبررسي قرار گيرد و ازآنجاكه مباني فكري نظام فلسفي و معرفت‌شناختي ابن‌سينا داراي رويكرد عقلاني و معرفت‌شناسانه به همراه تحليل‌هاي موشكافانه مي‌باشد؛ لذا در اين تحقيق به دنبال آن هستيم كه با تتبع در آثار ابن‌سينا و كنار هم نهادن سخنان وي مجموعه‌اي هماهنگ از آراء و انديشه‌هاي ايشان در باب معرفت‌شناسي گزاره‌هاي اخلاقي و فقهي پديدآوريم تا بدين‌وسيله به نتايجي متقن و عقلايي در اين خصوص دست‌يابيم.