لزوم توجه به نظريات ابن‎سينا در رابطه با انسان و سلامت معنوي

سلامت معنوي داراي ارتباط وثيقي با اخلاق مي‎باشد چرا كه معنويت و اخلاق به تمامي امور جهت الهي و معنوي داده و آثار و ثمرات زندگي‎ساز آن در تمام سطوح، سلامتي و حيات معنوي را براي انسان‎ها به ارمغان مي‎آورد.اين درحالي است كه اگر سلامت كه داراي ابعاد مختلفي مي‎باشد از انگيزه و جهت و مقصد اخلاقي و معنوي برخوردار نگردد و به بعد روحاني انسان بي‎توجه باشد، بسياري از بيماري‎ها و معضلات جسمي دامنگير او مي‎گردد. اگرچه سلامت معنوي در دنيا در سال‎هاي اخير مطرح گرديده اما در جامعه ما با توجه به پيشينه اسلامي و همچنين توجه به طب توسط انديشمندان اسلامي تجربه جديدي نمي‎باشد.اگر به كتب انديشمندان مسلمان ايراني از جمله ابن‎سينا توجه نماييم، ايشان به هر چهار بُعد سلامت (جسمي،رواني،اجتماعي،معنوي) توجه نموده و معنويت را در مراقبت‎هاي سلامتي به كار بسته است. در اين مقاله قصد به بررسي سلامت معنوي از ديدگاه ابن‎سينا و ارتباط آن با طب جديد مي‎باشد.