نقيضه سازي ناتوراليستي؛ نقيضه پردازي پست مدرن (در بررسي تطبيقي دو داستان كوتاه از صادق چوبك و سيمين دانشور)

توجّه به مكتب هاي ادبي در بررسيِ داستان ها و ديگر آثار ادبي همواره مي تواند درك و فهم يك اثر را ژرفا بخشد و نكته هايي را كه در مطالعۀ عادي مغفول مي افتد، نمود بخشد و نيز پاسخ گويِ بسياري از چرايي هايي باشد كه در ذهن خواننده ايجاد مي شود. در مقالۀ حاضر ضمن ارائۀ ويژگي هاي مكتب ناتوراليسم در داستانِ «اسائۀ ادب» از صادق چوبك و نيز نمودنِ مختصّات مكتب پست مدرنيسم در داستاني با نام «ميزگرد» از سيمين دانشور نشان مي دهيم كه وجهِ اشتراك اصلي اين دو داستان نقيضه پردازي است، امّا وجوه اشتراكِ ديگري نيز به چشم مي آيد كه دو علّتِ اصلي دارد؛ نخست عاملِ نقيضه است كه زمينۀ بسياري اشتراكاتِ ديگر را نيز فراهم مي آورد و دوم اين كه پست مدرنيسم ملغمه اي از مكاتب ديگر است و اين ويژگي نيز موجدِ پاره اي ديگر از وجوهِ اشتراك مي شود. در اين مقاله پس از نگاهي به نقيضه و شيوه هاي آن، روشِ نقيضه پردازي در دو داستان مزبور بررسي مي شود سپس ويژگي هاي مكتب مربوط به هر داستان با آوردن مصداق يا مصاديق آن ها در دو داستانِ مورد نظر ارائه مي شود. با توجّه به اين كه ميزگرد فراداستاني پست مدرنيستي است، به پديدۀ فراداستان نيز پرداخته مي شود. در پايان نكاتي قابلِ تأمّل دربارة برجسته ترين اشتراكات دو داستان يادآوري مي گردد.