بررسي داستان «طوطي و بازرگان» مولانا و تاثير آن بر ادبيات كودك و نوجوان

ادبيات كودك و نوجوان از دوران پيش از تاريخ در فضاي فرهنگ ايران شناور بوده و به صورت دستاوردهاي اساطيري و ادبيات عامه و حكايتهاي كهنسال به دست ما رسيده است و در قالبهاي جديد ادبي هم چون رمان ، داستان كوتاه و غيره شكل گرفته است .اين ادبيات به اعتبار ارضاي غريزه ي كنجكاوي و انتقال تجربه هاي زندگي و افزايش آگاهي و تأمين نيازهاي عاطفي به پركردن اوقات فراغت كودك اطلاق گرديده وكليه ي آثار ذوقي و فكري كه متناسب با رشد و روحيه ي كودكان و نوجوانان در قالب داستان ، شعر، كتابهاي علمي ساده ،فيلمنامه و نمايشنامه هاي آموزنده كه با نياز هاي بزرگسالان متفاوت است را در برگيرد تا كودك هنگامى كه داستانى را مى شنود، با شخصيتهاى داستان همانندسازى كند و در درون رويدادهاى داستان قرار گيردو.خود را با ويژگي ها و شخصيتهاى داستان مقايسه كند، در تجربيات داستان سهيم شود و باورها و تفكّرات و عواطف آنها را به خود نسبت دهد . اين مقاله نيز در پي آن است كه داستان طوطي و بازرگان مولوي» را مورد بررسي قرار داده و تأثير آن را بر ادبيات امروزي و نقش آن در تربيت كودكان را ارزيابي نمايد.