بررسي كاركرد خويش كاري عامل جادويي از ديدگاه پراپ در داستان هاي قرآن و اشعار خاقاني

قصه از برجسته ترين و رايج ترين گونه هاي ادبيات است كه با طبيعت و زندگي مردم پيوند دارد. ولاديمير پراپ،ساختارگراي روسي به تحليل شخصيت ها و خويش كاري هاي قصه هاي پريان روسي پرداخت.از ديدگاه پراپ خويش كاري يعني عمل شخصيتي از اشخاص قصه كه در پيشبرد قصه حائز اهميت و كوچك ترين جزء سازندۀ قصه هاي پريان است.قرآن و اغلب كتاب هاي آسماني پيام هاي خود را از طريق قصه بيان كرده اند. چون داستان هاي قرآن مولفه هاي فني قصه هاي امروزي را دارند، مي توان اين قصه ها را بر اساس كنش شخصيت ها و خويش كاري آنها از ديدگاه پراپ بررسي كرد.قصه هاي قرآني گنجينه هاي پايان ناپذير شاعران براي مضمون پردازي و خلق تصاوير ادبي است. خاقاني شاعري است كه از اين منبع لايزال بيشترين بهره را برده و به شيوه هاي گوناگون الهامات قرآني را در سخن خود گنجانده است.در اين مقاله ترجمۀ محمدمهدي فولادوند از قرآن و ديوان خاقاني مبناي جمع آوري داده هاي زباني قرار گرفته است.ابتدا خويش كاري عامل جادويي از ديدگاه پراپ بيان شده است.سپس آيات منطبق بر اين خويش كاري ذكر شده اند و در نهايت ابيات الهام گرفته از اين آيات در ديوان خاقاني يافته و بررسي شده اند.