نمونه تدريس متن ادبي با تكيه بر درس «در حقيقت عشق» سهرودي

يكي از حوزه هاي آموزش زبان و ادبيات فارسي كه كمتر بدان پرداخته شده، حوزة آموزش متون ادبي است. در اين زمينه معلمان و استادان محترم غالباً به روش سنتي، به خوانش متن و حل دشواري هاي آن مي پردازند. در اين مقاله تلاش شده است با استفاده از روش هاي مختلف تدريس يكي از متون كهن ادبيات فارسي، تفسير، تحليل و تدريس شود. نگارندگان بر آن نيستند كه روش به كار رفته در اين مقاله موفق ترين و بديع ترين روش موجود است ليكن معتقدند اين كار بايد از يك نقطه شروع شود و بازخورد نظر ديگران در اين خصوص دريافت شود و سپس به تكميل و ارتقاي شيوه هاي آموزش در حوزة زبان و ادبيات فارسي پرداخته شود. «در حقيقت عشق» كه در زمرة ادبيات غنايي فارسي مي باشد به دليل كهنگي زبان و پيچيدگي مفاهيم عرفاني به كار رفته در آن ، نياز به تحليل هاي همه جانبه دارد. نگارندگان بر اين باورند كه در تدريس و آموزش اين درس استفاده از يك روش ما را به اهداف مطلوب خود نمي رساند، لذا براي داشتن كلاسي شاد و با نشاط روش هاي قياسي، پرسش و پاسخ، بارش فكري و... حتي تلفيق اين روش ها بسته به تعداد فراگيران، فضاي آموزش، وسايل كمك آموزشي و... كارساز خواهد بود. بنياد نگارش مقاله بر روش كتابخانه اي نهاده شده است كه با استفاده از اسناد و منابع موجود به روش كيفي به تحليل و تفسير محتوا مي پردازد.