بررسي نقش سبك رهبري خدمتگزار بر اعتماد جمعي و رفتار شهروند سازماني اعضاي هيأت علمي دانشگاه هاي غير انتفاعي شهر تهران

هدف پژوهش بررسي نقش رهبري خدمتگزار در اعتماد جمعي و رفتار شهروند سازماني اعضاي هيأت علمي دانشگاه هاي غير انتفاعي شهر تهران مي باشد. رهبري خدمتگزار به عنوان يكي از الگوهاي نوين رهبري در سازمان، طي سال هاي اخير مورد توجه پژوهشگران و دست اندركاران اجرايي قرار گرفته است. از طرفي، سازمانهاي آموزش عالي در هزاره سوم، براي حفظ و افزايش اعتماد و اثربخشي به چنين سبكي از رهبري نياز دارند. به منظور انجام اين پژوهش از روش توصيفي (همبستگي) استفاده شده است. جامعه آماري را اعضاي هيأت علمي دانشگاه هاي غير انتفاعي شهر تهران در سال تحصيلي 97-96 تشكيل داده اند كه 210 نفر بودند. از طريق جدول كرجسي و مورگان حجم نمونه 132 نفر به روش تصادفي ساده انتخاب شدند كه در نهايت 123 پرسشنامه تكميل شده برگشت داده شد. ابزار اصلي تحقيق 3 پرسشنامه رهبري خدمتگزارقلي پور و حضرتي(1388)، پرسشنامه اعتماد جمعي تي اومني باس(2003) و پرسشنامه اورگان و كانوسكي(1996). براي بررسي فرضيه هاي پژوهش از ضريب همبستگي پيرسون و براي پاسخ به سوالات پژوهش از آزمون T تك نمونه اي استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه ميان سبك رهبري خدمتگزار با اعتماد جمعي و رفتار شهروند سازمان رابطه مثبت و معني داري وجود دارد.