مرور نظام‌مند پژوهشهاي انجام شده در زمينه وفاداري دانشجو به دانشگاه

نقش آموزش عالي در قرن بيست و يكم، كه قرن تمدن دانش بنيان ناميده شده، در توليد، اشاعه و كاربست دانش در توسعه‌ي كشورها انكارناپذير است. بزرگترين سرمايه دانشگاه‌ها دانشجويان آنها هستند كه حيات سازمان به‌طور شگرفي به وجود آنها وابسته است و نقطه‌نظرات آنها ضامن موفقيت سازمان‌ها تلقي مي‌شود. از طرفي افزايش رقابت در ميان دانشگاه‌ها باعث شده كه رضايت و وفاداري دانشجويان به دانشگاه به‌عنوان يك مزيت رقابتي مورد توجه بيشتر دانشگاه‌ها قرار گيرد و آنها تلاش كنند نيازهاي مشتريان خود را تشخيص دهند و خدمات باارزشي را براي آنها ارائه كنند تا با جلب رضايتمندي آنان، در آنها ايجاد وفاداري كرده و روابط بلندمدتي با آنها برقرار كنند و از اين طريق سودآوري خود را افزايش دهند چراكه حفظ دانشجويان براي موفقيت و بقاي دانشگاه‌ها حياتي است و اين امر تنها با اندازه‌گيري ميزان رضايت دانشجويان و پايش مستمر آنها ميسر خواهد شد. در اين مطالعه ابتدا به توضيح وفاداري (مراجعه مجدد) دانشجو و عوامل فردي و بافتي مؤثر در وفاداري دانشجو به دانشگاه پرداخته شده و سپس تعدادي از مطالعات پيشين در اين زمينه مقايسه گرديده و نتيجه‌گيري و پيشنهاداتي مطرح شده است.