مدل‌سازي گردش شغلي كاركنان چندمهارته با هدف حداقل كردن واريانس باركاري كاركنان

انجام فعاليت‌هاي پر‌ريسك و يا تكراري توسط يك اپراتور در هر سيستمي منجر به خطرات ارگونوميكي مي‌شود، به منظور كاهش اين خطرات لازم است نيروي كار حتي‌الامكان به ميزان يكساني در معرض چنين فعاليت‌هايي قرار بگيرد. بررسي اين امر و نحوه تخصيص نيروي كار به كارهاي مختلف در افق ‌زماني برنامه‌ريزي شده تحت عنوان گردش شغلي شناخته مي‌شود. در اين مقاله زمانبندي شيفت‌كاري و گردش شغلي كاركنان در جهت كاهش هزينه‌ها و با در نظر گرفتن عواملي همچون سطح مهارت و مرخصي كاركنان و ساعت بيكاري دستگاه‌ها به دليل انجام اقدامات مربوط به نگهداري و تعميرات مورد بررسي قرار گرفته است. هدف اين پژوهش ارائه يك رويكرد بهينه براي مسئله زمانبندي شيفت‌كاري و گردش شغلي است كه در آن مدل اصلي از نوع عدد‌صحيح غيرخطي بوده و براي حل مدل رياضي از الگوريتم ژنتيك استفاده شده است. جهت بررسي عملكرد مدل ارائه شده عملكرد الگوريتم ژنتيك با عملكرد نرم‌افزار GAMS مقايسه شده است. نتايج نشان داد كه عملكرد الگوريتم ژنتيك بهتر بوده و زمان محاسباتي كمتري را به خود اختصاص داده است و بهينه‌ترين جواب را معرفي مي‌كند.