مؤلفه هاي نظام سازي حقوقي در منظومه فكري استاد جعفري لنگرودي

آناني بر «تارك علم» گام نهادند كه در حيات علمي خويش، دائم در تكاپوي تأسيس منظومة فكري به سر بردند. منظومة فكري استاد جعفري لنگرودي كه محصول تجارب بالغ بر هشتاد سال تحقيق، تأليف و قضاوت و تعليم حقوق در دانشگاه است از ابعاد متعدد قابل توجه است. ايشان از معدود شخصيت هاي علمي و حقوقي است كه در بازطراحي و مهندسي نظام حقوقي ايران از پاي ننشستند. وي از «درس توحيد» آغاز و وارد «اصول فلسفي حقوق» شد و بالغ بر پنجاه اثر علمي را به رشتة تحرير درآورده است؛ هنگامي كه زمانه او را به «ديار غربت» كشاند، هجر و كهولت سن و رهايي از تكاليف روزمرة دانشگاهي، خللي در ارادة او وارد نكرد و همچنان در كنار توليد آثار مربوط به «فلسفة فرهنگ اسلام» و سخن گفتن از«راز بقاي ايران» به تكميل نظام حقوقي ايران همت گماشت تا با ارائة نزديك به يكصد عنوان اثر علمي، آخرين چرخ دنده هاي نظام حقوقي خويش را خلق نمايد. نظام حقوقي طراحي شده توسط استاد جعفري لنگرودي، به مثابة نخ تسبيح، مفاهيمي را به عنوان مؤلفه هاي نظام حقوقي ايران به خود آراسته است كه «عقلانيت»، «نگاه به آينده»، «جامعيت»، «عدالت خواهي» و «اجتهاد حقوقي» از جملة آن هاست.