بررسي مقاومت بتن گوگردي در محيط هاي خورنده در مقايسه با بتن معمولي

امروزه با توجه به نياز بشر و ايجاد سهولت در صنعت ساخت و ساز، مصالح ساختماني پيشرفت چشمگيري داشته و مصالح نوين جايگزين مصالح و روش هاي سنتي شده اند. بتن نيز به عنوان يكي از پركاربرد ترين مصالح در صنعت ساختمان همواره دچار تغييراتي در راستاي بهبود و ارتقا شده است. استفاده از گوگرد به جاي سيمان در ساخت بتن، در دهه هاي گذشته بسيار مورد توجه قرار گرفته است. بتن گوگردي از تركيب مصالح سنگي، سيمان گوگردي، فيلر و ساير مواد افزودني تشكيل مي شود كه با توجه به خصوصياتي كه دارد در خانواده بتن ها قرار مي گيرد. هدف از اين تحقيق بررسي مقاومت بتن گوگردي و بتن پرتلند در محيط هاي خورنده است.در اين پژوهش مقاومت بتن گوگردي و بتن معمولي با سنگدانه هاي مختلف با هم مقايسه شده و همچنين دوام بتن گوگردي در شرايط نامساعد محيطي مورد بررسي قرار گرفته است. در اين زمينه اثر محلول هاي شيميايي مختلف بر بتن گوگرد و همچنين تاثير محلول هاي شيميايي طي چرخه هاي تر و خشك به صورت تصويري بررسي شده است. نتايج بررسي ها نشان مي دهد بتن گوگردي با سنگدانه آهك و مقاومت فشاري 43 مگاپاسگال بيشترين مقاومت فشاري را دارد و در بين سنگدانه هاي مختلف كوارتزيت كمترين افت وزني را با 2/0 درصد داشته است. نمونه هاي بتن گوگردي اصلاح نشده بخاطر حساسيتي كه نسبت به گرما دارند دچار افت وزني زيادي شده اند اين مقدار در سنگدانه ماسه سنگ به حدود 48 درصد رسيده است.