بررسي تغييرات سطح ايستابي چاه هاي كشاورزي دشت رفسنجان

افزايش برداشت مداوم آب توسط مصرف كنندگان بخش كشاورزي (چاه هاي غير مجاز و برداشت از چاه هاي داراي مجوز)، افت شديد سطح آب زيرزميني را در سطح آبخوان ها و بدنبال آن افت كيفيت آب (شور و تلخ شدن آب) را بدنبال داشته است. به همين دليل ادامه روند با شرايط كنوني منجر به شرايط بحراني در اين آبخوان ها خواهد شد. در تحقيق حاضر به بررسي تغييرات سطح ايستابي چاه هاي كشاورزي دشت رفسنجان بين سال هاي 1335 تا 1390 پرداخته شده است. نتايج نشان داد به طور متوسط ميزان افت سالانه سطح آب از سال 1345 تا سال 1390 به ميزان 36/1 متر است كه بيشترين آن در سال هاي 1365 تا 1375 اتفاق افتاده است.