پتانسيل يابي آلودگي آبهاي زيرزميني در دشت هاي استان تهران – استان البرز با استفاده از مدل DRASTIC در محيط GIS

به منظور دستيابي به يك روش مناسب و موثر براي حفاظت منابع آب زيرزميني از آلودگي هائي كه در آينده آن را تهديد مي كند، سيستم هاي ارزيابي آسيب پذيري سفره هاي آب زيرزميني توسعه يافته اند. اين روش ها بر اين اساس هستند كه بعضي از مناطق داراي استعداد بيشتري براي آلوده شدن نسبت به ساير مناطق مي باشند. در اين تحقيق سفره آب زيرزميني استان تهران-استان البرز براي ارزيابي انتخاب شده است. بخش مهمي از آب شرب شهر تهران و كرج از اين آبخوان تامين مي گردد كه نشان دهنده اهميت آن مي باشد. از ميان چندين روش موجود، روش DRASTIC مورد استفاده قرار گرفت. زمان بررسي آسيب پذيري در فصل تابستان سال 1396 انجام شده است. تحليل هاي لازم براي اين منظور با استفاده از نرم افزار Arc GIS انجام شده است. نقشه آسيب پذيري براي نشان دادن نواحي با بيشترين پتانسيل آلودگي آب هاي زيرزميني با توجه به شرايط هيدروژئولوژيكي و فعاليت هاي انساني طراحي شده است. هفت پارامتر مهم هيدروژئولوژيكي (عمق تا سطح ايستابي، تغذيه خالص، محيط آبخوان، محيط خاك، توپوگرافي، محيط غير اشباع و هدايت هيدروليكي)در مدل دراستيك تركيب گرديده و از سيستم اطلاعات جغرافيايي(GIS) براي ساختن نقشه آسيب پذيري با همپوشاني داده هاي هيدروژئولوژيكي موجود استفاده شده است. خروجي بدست آمده از مدل دراستيك و Arc GIS نشان مي دهد تقريبا 35 درصد از سطح منطقه داراي آسيب پذيري كم و در حدود 20 درصد از سطح منطقه داراي آسيب پذيري متوسط و در حدود 44 درصد از سطح منطقه داراي آسيب پذيري زياد و 1 درصد از سطح منطقه در منطقه آسيب پذيري خيلي زياد قرار دارند. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه ميزان آلودگي و پتانسيل آلودگي آبخوان بسيار بالا بوده كه اين مسئله توجه و مراقبت آبخوان استان تهران – استان البرز را توسط مراجع ذيصلاح ايجاب مي كند.