اثرات تغيير اقليم بر نياز آبي و هيدرومدول شبكه¬هاي آبياري

تغيير اقليم و گرم شدن كره زمين، اثرات سوئي بر منابع مختلف از جمله آب، جنگل، مرتع، اراضي كشاورزي، صنعت و در نهايت زندگي انسان دارد. اولين اثرتغيير اقليم روي عناصر اتمسفري خصوصاً درجة حرارت و بارش ميباشد. سپس با توجه به ارتباط بين عناصراتمسفري و اكوسيستمهاي زميني، منابع آب، پوشش گياهي، خاك و همچنين زندگي انسان تحت تأثير اين پديده قرار خواهد گرفت. در اين تحقيق ايستگاه سينوپتيك سنندج براي شبكه آبياري گاوشان در نظر گرفته شده است. به منظور پيش بيني مقادير بارش مؤثر، نيازآبي گياه و هيدرومدول شبكه آبياري از داده بارش، دماي حداقل، حداكثر، سرعت باد ، ساعات آفتابي و رطوبت نسبي استفاده شده است. كه تبخير و تعرق مرجع دوره فعلي با استفاده از نرم افزار (Cropwat) برآورد شده است. و تعيين اقليم آينده با كاربرد مدل هاي گردش عمومي و شبيه سازي اقليمي در دوره¬هاي در چهار دوره زماني 2040- 2021، 2060- 2041، 2080- 2061و 2100- 2081 و دوره مشاهداتي 1982-2005 مورد بررسي قرار گرفت. به منظور تهيه سناريوهاي اقليمي در آينده از خروجي¬هاي مدل گردش عمومي CanESM2 تحت سناريوي RCP2.6 و RCP8.5 و روش ريز مقياس نمايي آماري و به كار گيري مدل SDSM استفاده گرديد. هدف اصلي اين تحقيق اثرات تغير اقليم بر نيازآبي و هيدرومدول متوسط و ماكزيمم شبكه آبياري با احتمال 75% مي¬باشد. نتايج به دست آمده نشان مي¬دهد كه تبخير و تعرق مرجع در دوره¬هاي آتي و تحت سناريو RCP2.6 و RCP8.5 در ماه¬هاي سال افزايش مي¬يابد و در ماه¬هاي آوريل تا آگوست كاهش مي¬يابد ولي در دوره¬هاي آخر سناريو RCP8.5 در ماه¬هاي آوريل و آگوست تبخير و تعرق مرجع افزايش مي¬يابد. در نتيجه نياز آبي محصولات (گندم، ذرت دانه اي، يونجه و كلزا) با افزايش تبخير و تعرق افزايش مي يابد. هيدرومدول متوسط شبكه آبياري دوره آتي نسبت به دوره فعلي كاهش مي يابد ولي در سناريو RCP8.5 مقدار هيدرو مدول متوسط شبكه آبياري با احتمال 75% در دوره 2100- 2081 بيشترين مقدار را دارد و به هيدرومدول متوسط شبكه آبياري دوره فعلي نزديكتر است. هيدرو مدول ماكزيمم شبكه براي محصول ذرت دانه¬اي دوره آتي نسبت به دوره فعلي كاهش مي¬يابد ولي در سناريو RCP8.5 مقدار هيدرو مدول ماكزيمم با احتمال 75% در دوره 2100- 2081 بيشترين مقدار را دارد و به هيدرومدول ماكزيمم شبكه آبياري دوره فعلي نزديكتر است.