رتبه كيفيت افشاي اطلاعات و مديريت ريسك

هدف اين پژوهش، بررسي تأثير ميزان رتبه كيفيت افشاي اطلاعات حسابداري بر ريسك نقد شوندگي، ريسك مالي و ريسك كل شركت‌ها است. بدين منظور، داده‌هاي مربوط به ۱۱۷ شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره زماني شش ساله طي سال‌هاي ۱۳۹۰ الي ۱۳۹۵ به روش غربالگري استخراج و از الگوي رگرسيوني داده‌هاي تركيبي براي آزمون فرضيه‌ها استفاده شد. به‌منظور سنجش متغير كيفيت افشا، از امتياز شركت‌ها درزمينه افشا و اطلاع‌رساني كه توسط سازمان بورس اوراق بهادار تعيين مي‌شود، استفاده گرديد، هم‌چنين ريسك نقد شوندگي شركت با استفاده از مدل آميهود، ريسك مالي با استفاده از نسبت بدهي‌هاي بلندمدت به‌كل دارايي‌ها و ريسك كل با استفاده از انحراف معيار بازده سهام در يك سال محاسبه گرديدند. نتايج اين پژوهش بيانگر وجود رابطه منفي و معني‌دار بين رتبه كيفيت افشاي اطلاعات و ريسك مالي و همچنين ريسك كل است، درحالي‌كه رابطه مثبت و معني‌داري بين رتبه كيفيت افشاي اطلاعات و ريسك نقد شوندگي مشاهده گرديد.