بررسي شرايط اقتصادي در باز آفريني بافت هاي فرسوده

محلات و بافتهاي قديمي به عنوان كانون اوليه زيست ساكنان شهرها نقش تاثير گذاري در حيات شهروندان داشته اند . با ورود مدرنيسم اين محلات فرصت انطباق با شرايط موجود را نداشته و رو به فرسودگي رفته اند . بازآفريني از طريق بهبود حيات محيطي، اقتصادي و اجتماعي شهر حاصل مي شود و طيف وسيعي از فعاليت ها را توصيف مي كند كه زندگي جديدي به مناطق فرسوده و كهنه اعطا مي كند و بدين اساس باعث تجديد حيات ساختمان ها، زير ساخت ها، تاسيسات شهري و محيط ساخته شده مي شود . بازآفريني منجر به توسعه مجدد ساختار هايي مي گردد كه پايان عمر مفيدشان فرا رسيده است . تامين خواسته هاي اقتصادي از اهداف كليدي بازآفريني مي باشد، تجديد حيات اقتصادي بر افزايش اشتغال، كاهش فقر، اختلافات طبقاتي، بهبود عرضه و تقاضا، جذب سرمايه داخلي و مهارت هاي حرفه اي نيروي كار تاكيد مي ورزد . در اين راستا به شناسايي شاخص ها و معيارهاي اقتصادي به منظور توانمندسازي، بهسازي و نوسازي بافت فرسوده مي گردد . نوع تحقيق كاربردي و رويكرد حاكم تركيبي از اثبات گرايي وتفسير گرايي مي باشد . روش گردآوري اطلاعات در اين پژوهش مبتني بر سه روش اسنادي، مصاحبه و مشاهده مي باشد . با توجه به تجزيه و تحليل اطلاعات، راهكارهايي براي بهبود و ارتقاي شرايط اقتصادي و اجتماعي ارايه مي شود.