تحليلي بر تاثير ميراث فرهنگي در توسعه صنعت گردشگري مطالعه موردي: بخش مركزي شهرستان رودبار

گردشگري، سفر موقت پاره اي از مردمان، به مقصدي غير از محل زندگي عادي خود است. فرهنگ، جاذبه اصلي گردشگري است بدون فرهنگ كه تفاوت هارا ايجاد مي كند،همه جاها شبيه به هم به نظر مي رسد. بازديد از منابع فرهنگي و تاريخي يكي از بزرگترين، فراگيرترين و روبه رشدترين بخشهاي صنعت گردشگري عصر حاضر است. در حقيقت، اين چنين به نظر مي رسد كه گردشگري ميراث رشد بسيار سريعتري از ساير اشكال گردشگري،مخصوصا در كشورهاي در حال توسعه،داشته و بايد آنرا به عنوان ابزار بالقوه مهمي براي كاهش فقر و توسعه اقتصادي جامعه به حساب آورد. هدف اين تحقيق كه بخش مركزي شهرستان رودبار محدوده، مورد مطالعه آن است، تاثير برنامه ريزي ميراث فرهنگي بر توسعه گردشگري اين منطقه است، به همين جهت پرسشنامه اي بر طبق جدول مرگان (384) و براساس طيف ليكرت تدوين و توسط گردشگران تكميل گرديد و در انتها به كمك Samples t-test)) مورد آزمون قرار گرفت. با توجه به نتايج به دست آمده مي توان، اينگونه بيان داشت كه شناخت هر چه بهتر جاذبه ي ميراث فرهنگي گامي جهت ازدياد گردشگران به سوي اين مناطق مي باشد، اين امر نيز مستلزم برنامه ريزي بلند مدت و از طريق تبليغات، احداث تاسيسات گردشگري، ايجاد راههاي مناسب و استاندارد و.... در اينگونه از بافت ها ي تاريخي است كه مي توان اميدوار بود كه اينگونه مكانها در شهرستان رودبار با خيل عظيم گردشگر مشتاق و با فرهنگ روبرو گردد.