تحليل اثر بخشي فضاهاي معماري بر بهبود عملكرد كودكان نابينا و كم بينا نمونه موردي مركز توانبخشي نابينايان و نيمه نابينايان مكزيكو سيتي

Analysis of the Effectiveness of Architectural Spaces on Improving the Performance of the Blind Children

محيط زندگي انسان تأثير مستقيمي بر تجربيات، احساسات، خاطرات و تصميمات او مي گذارد .در واقع معماري، پديده اي چند حسي است و از طريق همه ي حواس كاربر با وي ارتباط برقرار نموده و او را تحت تأثير قرار مي دهد. متأسفانه تأكيد بر طراحي و خلق فضاها با محوريت حس بينايي منجر به محجور ماندن ساير حواس در معماري فضاها شده است. اين موضوع سبب عدم تطابق فضاهاي طراحي شده با نيازهاي كاربران شده و امكان ايجاد ارتباط بين محيط و اقشار مختلف اجتماع را محدود نموده است. براي درك بهتر كودك نابينا از محيط اطراف طراحي محيط بايد به گونه اي باشد كه بدون استفاداز حس بينايي تشخيص فضا، درك فضا و جهت يابي براي وي امكان پذير باشد. استفاده از نشانه ها، ادراك حسي فضا در كودكان نابينا را ميسر مي سازد. هدف اين پژوهش بررسي تأثير معماري مبتني بر حواس پنج گانه و بهره مندي از علائم و نشانه ها در درك نابينايان از فضا است. نتايج مطالعات بيانگر بهبود احساس كاربران نابينا از محيط پيرامون و توانايي برقراري ارتباط آنها با فضاي اطراف، در محيط هاي طراحي شده با معيارهاي معماري چند حسي است. در اين پژوهش مركز توانبخشي نابينايان و نيمه نابينايان مكزيكو سيتي به عنوان يك نمونه موفق در دستيابي به راهكارهايي در طراحي اين مدرسه براي ادراك فضايي بهتر و جهت يابي آسان اين كودكان مورد بررسي قرار گرفت.پژوهش حاضر از نوع مطالعات كيفي و به منظورتكميل مباني نظري و مطالعه پژوهش هاي انجام شده از روش تحليلي- توصيفي استفاده مي شود.