ارزيابي نهادي فرايند نظام برنامه ريزي شهري در كشورهاي در حال توسعه و توسعه يافته (نمونه موردي: كشورهاي ايران و انگلستان)

نظام برنامه يزي دركشور از اركان سه گانه اي تحت عنوان چارچوب حقوقي وقانوني، نهادها وتشكيلات اجرايي،وطرح هاي توسعه شهري(اسناد برنامه ريزي)تشكيل شده است. اگر چه نظام برنامه ريزي و شهرسازي دركشورهاي مختلف الگوهاي مشابه اي دارد اما به دليل ساختار متفاوت حقوقي، اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي وغيره در هر كشور، ويژگيهاي متفاوتي آنها را از هم متمايز مي كند. باتوجه به مسائل ومشكلات رويه اي وماهوي نظام شهرسازي ايران، هدف اي نپژوهش بررسي تطبيقي ومطالعه مقايس هاي نظام برنامه ريزي شهري در كشورهاي در حال توسعه و توسعه يافته است كه ايران به عنوان كشور در حال توسعه وكشورانگلستان به عنوان كشور توسعه يافته انتخاب گرديده است، انگلستان در حين داشتن شباهت هايي در نظام و تقسيمات سياسي با ايران، از پيشگامان برنامهريزي شهري ومنطقه اي در دنيا به شمارمي آيد. بنابراين در اين تحقيق بامطالعه وشناخت اركان دونظام برنامه ريزي ايران و انگلستان، ضمن دستيابي به تحليل و ارزيابي دقيقي درباره آنها،مي توان به ارائه راهكارهايي براي بهبود نظام برنامه ريزي كشور پراخت. به دليل ماهيت مطالعه تتطبيقي،روشاين تحقيق توصيفي تحليلي است و شيوه گردآوري اطلاعات درآن، استفاده از متون جديد و معتبر در اين زمينه ومطالعه اسناد و مقررات هريك از كشورها است.