بررسي امنيت از ديدگاه زنان در پارك ها به عنوان بخشي از فضاي شهري بر پايه ي رويكرد CPTED ( نمونه موردي پارك شهيد رجايي اصفهان)

research of security from women point of view in parks as part of urban space based on the CPTED approach (case study of Shahid Rajaei Park in Isfahan)

توان راه رفتن ايمن در فضا هاي شهري نظير پارك ها مستلزم بهره گيري از پتانسيل هاي بالقوه محيط ي در فرآيندهاي طراحي شهري است امري كه امروزه كمتر مورد توجه قرار مي گيرد. رويكرد پيشگيري از جرم توسط طراحي محيط در طراحي شهري به عنوان فرآيند توجه به امنيت از طريق طراحي محيطي شناخته مي شود براين اساس با كاربست رويكرد پيشگيري از جرم توسط طراحي محيط در فرايند طراحي شهري اين امكان وجود خواهد داشت كه شاهد فضاهايي با امكان نظارت عمومي بيشتر و نيز كاهش ميزان دسترسي به مناطق جرم خيز باشيم. تعميم و توسعه به كار گيري اين رويكرد در شهر سازي، نشان از توانمندي بالايي است كه اين روش در ارتقاء سطح امنيت دارا مي باشد. هدف از اين تحقيق، مشخص نمودن معيارها و ضوابطي است كه مشخصا به جزئيات ريزتر احساس امنيت در رابطه با قشر زن مي پردازد؛ خواستگاه هايي كه شايد تنها در حد دريافت ذهني بوده و بالواقع وجود خارجي نداشته باشند، ولي در هر صورت كارايي محيط را تحت تاثير قرار مي دهند. براي نيل به اين هدف، در نمونه مورد نظر در مقاطع مختلف، شارش افراد اندازه گيري شده است. از مقايسه ميزان حضور آقايان و خانم ها در سطح پارك مي توان به ميزان تفاوت حضورشان در هر مسير پي برد. در ادامه از خود زنان تحت پرسشنامه اي خواسته شده كه زمينه هاي كاهش احساس امنيت را در فضاهاي شهري (پارك مورد نظر) شرح دهند. نتايج پژوهش حاظر نشان مي دهد در كشورهايي كه ساختار فرهنگي و اعتقادي عميق تري وجود دارد، بايستي رويكرد پيشگيري از جرم توسط طراحي محيط معيارهاي ريزتر و جزئي تري را در ارتباط با زنان در شاخه هاي طراحي محيط لحاظ نمايد.