بررسي فرآيند انتقال رسوب بندر لنگه با استفاده از مدل تجربي CERC

يكي از مشكلات بنادر مسئله رسوب گذاري در حوضچه و كانال دسترسي بنادر و تغييرات ساحل و بستر دريا پس از ساخت بندر مي‌باشد به طوري كه لايروبي رسوبات انباشته شده براي تامين آبخور مورد نياز كشتي‌ها و استفاده بهينه از بنادر هزينه بسيار هنگفتي را در بر دارد. يكي از مهمترين پارامترها در مسائل مهندسي سواحل انتقال رسوب مي باشد. زيرا گاهي اوقات كمبود مواد رسوبي نشان دهنده وجود فرسايش در منطقه و در ساير نقاط تراكم مواد، نشان دهنده رسوبگذاري مي باشد. در اين تحقيق ابتدا با بر اساس بازديدهاي ميداني انجام شده و بررسي تصاوير ماهواره¬اي مشخص گرديد كه سواحل واقع در شرق بندر لنگه در بخش هايي كاملا صخره¬اي و كوهستاني هستند؛ و نقش بي دليل اكو سيستم آبگير(شوره زار ) در تله كردن وكنترل سيلاب هاي ناشي از بارندگي هاي فصلي در بالا دست منطقه ، حاكي از آن است كه توان توليد رسوب در منطقه ناچيز است و با توجه به اين شواهد مي¬توان نتيجه گرفت كه مقدار رسوباتي كه در اين ناحيه از خشكي به دريا انتقال مي¬يابند ناچيز و قابل اغماض هستند . سپس از مقايسه دو تصاوير هوايي با فاصله زماني نه ساله ؛ تغييرات خط ساحلي در منطقه بندرلنگه مورد مطالعه قرار مي گيرد كه اين مقايسه نشان مي دهد كه خط مد متوسط و به تبع آن شكل ساحل در اين دو سال تغيير قابل ملاحظه اي نكرده است. ليكن فرسايش در در پايين دست و رسوبگذاري در بالادست منطقه مورد مطالعه در برخي نقاط مشهود مي¬باشد. سپس با استفاده از مجموعه نرم افزاري LITPACK از بسته نرم افزاري DHI، و با اعمال داده هاي موج، جريان جزرومدي و دانه بندي رسوبات كه از طريق نمونه برداري و خروجي مدل هاي ECMWF و MIKE21-SW به مدل سازي ميزان رسوب و خط ساحلي در منطقه مورد مطالعه پرداخته مي شود.كه از نتايج حاصل، مقدار خالص نرخ انتقال رسوب بدست آمده از مدلLITDRIFT با احتساب موج و جريان 6186 متر مكعب در سال مي باشد، كه اين مقدار كم بوده و نشان مي دهد كه سواحل اطراف بندر لنگه در طول ساليان گذشته تغييرات قابل ملاحظه¬اي نداشته است. كه در نتيجه به دليل پايين بودن نرخ رسوب گذاري منطقه مورد مطالعه ، حدود 2 ميليمتر در سال و دسترسي به امكانات زير بنايي ؛ اين منطقه يكي از بهينه ترين نقاط براي ايجاد يا توسعه بندري در بخش شمال خليج فارس مي باشد.