اثربخشي حركات ورزشي گروهي- ريتميك بر سلامت روان دانش آموزان سندروم داون دختر رده سني 12تا19سال در شهرستانهاي غرب استان تهران

پژوهش حاضر باهدف مشخص نمودن تاثير حركات ورزشي گروهي ريتميك بر سلامت روان دانش آموزان سندروم داون انجام گرفت.جامعه آماري اين تحقيق شامل تمام دختران مبتلا به سندروم داون رده سني 19-12سال در مدارس استثنايي شهرستانهاي قدس، ملارد، وشهريار، در سال تحصيلي جاري است كه تعداد20 نفر به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و بصورت تصادفي در دوگروه كنترل (10نفر) و گروه شاهد(10نفر) جايگزين شدند.سپس پرسشنامه سلامت روان GHQ28))توسط مادران هريك از دانش آموزان در خصوص فرزند خود،بعنوان پيش آزمون تكميل گرديد و پس از آن به گروه آزمايش،10جلسه ي 45دقيقه اي حركات ورزشي گروهي-ريتميك توسط مربي حاذق آموزش داده شد.ولي گروه كنترل آموزش خاصي دريافت نكردند،پس از اتمام جلسات آموزش،دوباره پرسشنامه سلامت روان GHQ28)) توسط مادران هريك از دانش آموزان در خصوص فرزند خود و بعنوان پس آزمون تكميل گرديد و اطلاعات به دست آمده به روش كوواريانس و با استفاده از برنامه SPSSتجزيه وتحليل گرديد و نتايج ذيل حاصل گرديد: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه اجراي حركات ورزشي گروهي- ريتميك بر سلامت روان دانش آموزان سندروم داون دختر تاثير مثبت و معني داري P 0/05 دارد.همچنين نتايج پژوهش نشان داد كه حركات ورزشي گروهي- ريتميك بر مولفه هاي علايم اضطراب،اختلال در كاركرد اجتماعي و افسردگي تاثيرمثبت و معني داري دارد(( P 0/05.