بررسي رابطه بين گرايش‌هاي ارزشي جوانان با سبك‌هاي تصميم‌گيري آنان در حوزۀ مديريت

گرايش‌‌‌هاي ارزشي جوانان با سبك‌‌‌هاي تصميم‌‌‌گيري آنان در حوزۀ مديريت از اهميت بالايي برخوردار است چرا كه روابط انساني با بسياري از كاركنان و مشتريان سازمان اساساً بر مبناي گرايشهاي ارزشي ديگران و بخصوص مديران پايه‌ريزي مي‌شود. لذا هدف از پژوهش مذكور بررسي رابطه بين گرايش‌‌‌هاي ارزشي جوانان با سبك‌‌‌هاي تصميم‌‌‌گيري آنان در حوزۀ مديريت است. ‌در اين پژوهش براي گرايش‌‌‌هاي ارزشي از نظريه ميلتون روكيچ و براي سبك‌‌‌هاي تصميم گيري از نظريه تننبام اشميت و وروم يتون، استفاده شده است. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش توصيفي‌‌‌/‌‌‌ پيمايشي است. ابزار گردآوري اطلاعات در چهارچوب روش ميداني پرسش‌‌‌نامه است. نتايج بيانگر آن است كه بين ارزش‌‌‌هاي غايي مديران جوان با سبك‌‌‌هاي تصميم‌‌‌گيري مشاركتي و مشورتي رابطه معني دار مستقيمي وجود دارد و بين ارزش‌‌‌هاي ابزاري مديران جوان با سبك‌‌‌هاي تصميم گيري رابطه مستقيمي وجود ندارد و در نهايت گرايش‌‌‌هاي ارزشي مديران با توجه به سبك‌‌‌هاي تصميم‌‌‌گيري آنان متفاوت نيست.