آسيب شناسي تشبيه تسويه و جمع

يكي از اركان اصلي علم بيان، تشبيه است. تشبيه داراي انواع و تقسيم بندي هايي است، كه تشبيه تسويه و جمع، زير مجموعه تقسيم بندي به اعتبار تعدد طرفين مي باشند. هدف در اين مقاله، بررسي و تحليل اين دوگونه تشبيه، يعني تشبيه تسويه و جمع است . انجام اين تحقيق به روش گردآوري اطلاعات از طريق پژوهش كتابخانه اي صورت گرفته است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه در تعريف هاي مربوط به تشبيه تسويه و جمع ايرادي وارد است. به گونه اي كه هرگاه دوكلمه مترادف به عنوان مشبه قرار گرفته است ( با شرط وحدت مشبه به) آن را تشبيه تسويه نام نهاده اند و هرگاه دو كلمه مترادف به عنوان مشبه به يك تشبيه قرار گرفته باشد، ( با شرط وحدت مشبه) ، آن را تشبيه جمع در نظر گرفته اند. اين در حالي است كه علم بيان و به تبع آن آرايه تشبيه بر پايه تخيل و تصوير است و بايد در تعريف اين دو نوع تشبيه، شرطِ متنوع بودن ِحداقل دو تصوير را در مشبه براي تشبيه تسويه و متنوع بودن حداقل دو تصوير را در مشبه به براي تشبيه جمع اضافه كرد، تا كلمات مترادفي كه يك تصوير بيشتر ايجاد نمي كنند و اغلب حشو بوده و براي پر كردن وزن به كار رفته اند ، در ذيل تشبيه تسويه و جمع آورده نشوند. واژه هاي كليدي : علم بيان ، صور خيال، تشبيه جمع، تشبيه تسويه.