تحليل اسطورة گل نيلوفر در آثار باستاني و متون ادبي

شناخت نظام نمادين فرهنگي در گسترة پژوهش هاي تطبيقي اسطوره شناسي، هنر و ادبيات از طريق ابزار هاي تاويل و تفسير ميسر است. با توجه با تاثير گذاري متون ادبي و تصاوير هنري، ايرانيان همواره سعي كرده اند تا آيين هاي مربوط به دين و فرهنگ خود را به نسل هاي بعد انتقال دهند. آنان اسطورة گل نيلوفر آبي، نماد حيات و باروري (شباهت با الهه زن)، سمبلي از صلح و تجلي نظم و زيبايي را در آثار باستاني و نيز با توجه به ادبيات و نقش تاثير گذاري آن در جامعه، حفظ كرده و آن را به نمايش گذاشته اند. هدف اين پژوهش، آشنايي با تحليل و چگونگي بيان اسطورة گل نيلوفر در آثار باستاني و متون ادبي است. روش پژوهش حاضر، توصيفي ـ تحليلي است. در اين پژوهش، آثار باستاني و متون ادبي با ترسيم نمود هاي فرهنگي اي چون گل نيلوفر آبي، به ترويج آيين هاي مربوط به دين و فرهنگ ايراني مي پردازند و مي توان پشتوانة فكري و خاستگاه انديشه اي را در چنين آثار فرهنگي ـ ادبي، اساطير و كهن الگو هاي مشترك قومي ايران باستان دانست. واژه هاي كليدي: اسطوره شناسي، گل نيلوفر، هنر تصويرگري، متون ادبي شاعران.