صفت در گلستان سعدي

صفت يكي از انواع كلمه است كه در زبان فارسي و آثارمنظوم و منثور جايگاه ويژه اي دارد. اين كلمه از عناصر ايجاد زبان شاعرانه است و بيش از عناصر ديگر زبان، بازتاب عاطفه و نوع برخورد شاعر باپديده ها و اشياءپيرامون اوست. شايد از همين روي مي تواند ارزش هنري فراواني داشته باشد .صفت به مثابه كلمه اي است كه چگونگي حالت اسم را به صور متنوع به تصوير مي كشد. بانگاهي ساختاري و دقيق در مي يابيم كه درگلستان سعدي اين كلمه و انواع آن نمود ويژه اي دارد به همين دليل هدف اصلي اين مقاله «بررسي انواع صفت درگلستان سعدي» است. اين پژوهش به شيوه توصيفي-توصيفي و به روش كتابخانه اي نگاشته شده است. نتيجه حاصل از پژوهش بيانگر اين است كه زبان سعدي چون سهل و ممتنع است و از تكلف و تصنع و كاربرد واژه هاي سنگين به دور است كلماتي را به خدمت مي گيرد كه لطيف و نرم و همواره يك دست هستند و با سبك و روح اشعار او سازگاري دارد به همين دليل صفت ساده با بيشترين بسامد وصفت برتر با كمترين درصد در اين اثرسترگ جلوه گر است.