كاربست پذيري ميان هفت پيكر نظامي و نظريۀ ادبي كهن الگوي سفر قهرمان كمپبل

هدف از اين پژوهش ياري جستن از كهن الگوي سفر قهرمان جوزف كمپبل،جهت دستيابي به وجوه دراماتيك هفت پيكر با محوريت توان دراماتيك موئجود در آثار ادبي كلاسيك كهن ايراني است. در تجزيه و تحليل يافته هاي اين پژوهش از روش آمار توصيفي، تحليلي(فراواني و درصد فراواني) بهره جسته ايم. يافته ها نشان از آن دارد كه اكثريت داستان هاي هفت پيكر نظامي در بررسي با نظريۀا ادبي كهن الگوي سفر قهرمان كمپبل قلبل تجزيه، تحليل و دسته بندي است. اما در پاره اي از موارد به تناقض هايي نيز مي رسيم، في المثال داستان هاي هفت پيكر حاكي از آن است كه عدم توالي يكسان تشرف(ارائه شده در بخش دوم نظريۀ كمپبل) ميان قصه هايي كه جنسيت قهرمانانش زن است و همچنين فقدان خوانش مرحلۀ بازگشت قهرمان در موقعيت هاي متفاوت(مربوط به بخش سوم نظريۀ كمپبل) از مواردي است كه در تجزيه و تحليل هفت پيكر با الگوي كمپبل خود نمايي مي كند. و اما نكتۀ حائز اهميت آن است كه هفت پيكر نظامي جهت اجراي صحنه، پذيراي وجوه نمايشي نيز مي باشد.