جستاري در ويژگيهاي تمثيلهاي منظوم كودك و نوجوان (درونمايه، ساختار و نحوۀ بيان پيام)

بيان مفاهيم گوناگون اخلاقي، ديني، سياسي، اجتماعي و فلسفي به كمك شگردهاي بيان ادبي به ارتباط مؤثر كودك و نوجوان با اين مفاهيم مي انجامد و زمينه را جهت ژرف نگري و لذّت خواننده فراهم مي كند. «تمثيل» يكي از اين شگردها و از شيوه هاي بيان غير مستقيم و روايت محور است كه در انتقال و تفهيم مفاهيم عقلي و انتزاعي به مخاطب كودك و نوجوان، بسيار كارآمد بوده است. دسته بندي و تحليل ويژگيهاي تمثيل در شعر كودك و نوجوان (كه در اين مقاله سه دهة شصت، هفتاد و هشتاد را در بر مي گيرد)، با روش توصيفي - تحليلي، هدف اصلي اين پژوهش است كه درسه محورتبيين شده است: درونمايه، ساختار و نحوۀ بيان پيام. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد، تمثيلهاي منظوم حول چهار موضوع شكل گرفته اند؛ مفاهيم اخلاقي، اجتماعي، ديني و هستي شناسانه. ساختار تمثيلها نيز در دو شكل بيان شده است: 1- تمثيلهاي كوتاه و توصيفي2- تمثيلهاي بلندتر و مبتني بر روايت (داستانواره). نحوۀ بيان پيام در تمثيلهاي منظوم نيز به دو صورت است: 1-آشكار و در پايان تمثيل2- پوشيده در تار و پود تمثيل.