موسيقي شعر سراج الدين قمري

سراج‌الدين قمري آملي در قالب‌هاي مختلف قصيده و غزل و رباعي و همچنين در مضامين مختلف عاشقانه، عارفانه، مدح، هجو، اخلاق و حكمت شعر سروده است. سبك‌شناسي اشعار سراج‌الدين قمري نشان مي‌دهد كه موسيقي و زبان شعري او پرمايه است و التزام درانتخاب اوزان سنگين و قافيه‌هاي دشوار دارد .شگردهاي تقويت موسيقي شعر از طريق كاربرد آرايه‌ها (سجع و جناس و واج‌آرايي و..) نشان‌دهنده‌ي ميزان خلاقيت اوست. وزن هاي قصايد سراج قمري، جويباري است. البته اختلاف اوزان جويباري و آرام با اوزان خيزابي و تند در قصايد قمري خيلي زياد نيست. قمري آملي در غزليات فضاي شادتري ايجاد كرده است كه پيامد ديدگاه اوست. ديدگاهي كه به بزم و باده و وصال دسترسي و گرايش بيشتري دارد. با توجه به عربي‌داني قمري و گرايش او به شعر عربي، شايد بتوان بي‌توجهي او به رديف و گرايش به سرودن اشعار مقفي را از اين نظر توجيه كرد. تنوع رديف در غزليات نسبت به قصايد بيشتر است. بيشتر رديف‌ها در غزليات، از مقوله‌ي فعل هستند.تكرار از پربسامدترين صنايع به كار رفته در سطح موسيقي دروني اشعار سراج‌الدين است. تكرار در اشعار قمري آملي سه كاركرد دارد: تكرار به منظور تأكيد؛ تكرار به اقتضاي طبيعت كلام؛ تكرار با هدف پديد آوردن آرايه كه البته بيشترين نمونه‌ي آن را در آرايه‌ي تصدير مي‌توان ديد