بررسي جلوه هاي قرآن و حديث در اشعار كودك اسداله شعباني (در دهه ي هفتاد)

نويسندگان و شاعران ادب فارسي در آثار خود به كودكان نيز توجه داشته اند. در دوره ي معاصر به دلايل متعدد همچون: پيشرفت علوم، صنعت چاپ، پديداري مطبوعات، رشد ديدگاه هاي نوين آموزش و پرورش، انتشار نخستين كتاب هاي آموزشي و اخلاقي، در شعر و نثر فارسي تحول شگرفي روي داد و نگرشي تازه در توجه به كودك پديدار شد. در دهه هاي اخير، افراد زيادي در حوزه ي ادبيات كودك تلاش كرده و توانسته اند به خوبي، به كودكان و نيازهايشان بپردازند. اسداله شعباني يكي از شاعران و نويسندگان معاصر در حوزه ي ادبيات كودك است كه بيش تر آثارش را در اين حوزه به زبان شعر، سروده است. وي در اشعار كودكانه اش با بهره گيري از تصاوير زنده، واژه هاي محلي و ديگر شگردهاي شعر كودك، طبيعت را به زيبايي براي كودكان توصيف كرده است. او همچنين از آيات شريفه ي قرآن و احاديث تأثير پذيرفته و مفاهيم قرآني ـ حديثي را با زباني ساده و كودكانه در آثارش به-كارگرفته است. در اين تحقيق، به بررسي و تحليل جلوه هاي قرآني ـ حديثي در اشعار كودكانه ي اين شاعر معاصر در دهه ي هفتاد پرداخته ايم. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه شعباني در تأثيرپذيري از آيات شريفه ي قرآن و احاديث و به كارگيري جلوه هاي قرآني ـ حديثي از اثرپذيري الهامي ـ بنيادي، تلميحي، ترجمه واژگاني، اشاره و اقتباس بيش تر استفاده كرده است.