آئين پژوهش درآئينه نقد نقد وبررسي كتاب«آئين پژوهش درزبان و ادبيات با رويكرد به منظر هاي شش دهگانه

كتاب«آئين پژوهش در زبان وادبيات» تأليف دكتر مصطفي گرجي، - كلك سيمين، چاپ اول ، سال 1390- درزمان تأليف جديدترين كتاب براي روش تحقيق خاصّ اين رشته محسوب مي شد. اين كتاب با تمام محاسن و مزيّت هايي كه به نسبت با كتابهاي ديگر روش تحقيق دارد، ايرادهاي جدّي هم دارد. شايد بتوان گفت مهمترين مزّيت كتاب آئين پژوهش نسبت به كتب مشابه اين است كه ازسيرتطوّر انديشه بهره برده و رويكردي عالمانه، دقيق و موشكافانه به پژوهش دارد. گرجي پژوهش را از حالت ايستايي، رخوت و مردگي اش ميان مرجع شناسي و نگارش نجات داده اما كتاب در مجموع نه از تبويب درست برخوردار است و نه از نگارش يكدست و هموار. دراين مقاله ايرادات و لغزش هاي كتاب مذكور در دو بخش جداگانه و هربخش به صورت موضوعي و هر موضوع به ترتيب صفحات مورد نقد قرار گرفت و بررسي و تحليل آنها سعي شد با ارائۀ پيشنهاداتي به مولّف محترم، دربهبود هرچه بهتركتاب از جهت ساختارو محتوا ، زمينۀ ويرايش و اصلاح و همچنين بهره مندي آسان تر دانشجويان گرامي از اين كتاب درسي فراهم آيد.