تحليل رمان سياسي (رمان فريدون سه پسر داشت نوشته عباس معروفي) با استفاده از نظريه جامعه شناسي (نظريه بورديو)

پي ير بورديو (1930-2002) جامعه شناس معاصر و يكي از متفكران برجسته به شمار مي آيد. رويكرد او ساختارگرايي ساخت گرايانه يا تكويني نام دارد. او در اين رويكرد، با ارائه مفاهيمي همچون عادت واره، ميدان، ذائقه، انواع سرمايه و خشونت نمادين؛ شناخت متفاوتي از رابطه ديالكتيكي عامليت - ساختار عرضه مي كند. بورديو معتقد است: بين فرد به عنوان كنشگر شناسا و ساختارهاي اجتماعي رابطه ديالكتيك برقرار است. از ديدگاه او كنشگران داراي عادت واره هايي هستند كه آنها را از اجتماع گرفته و در خود دروني مي كنند. عادت واره ها با ذائقه افراد در فضاي اجتماعي و ميدان هاي گوناگون رابطه دارند. بورديو از شكل غير مستقيم سلطه ساختارها بر كنشگران تحت عنوان خشونت نمادين، نام مي برد و معتقد است دولت ها علاقه فراواني به انحصار اين نوع از خشونت دارند. رمان سياسي، نگاه خود را به جنبه هاي مختلف زندگي سياسي انسان ها معطوف مي دارد. عباس معروفي (1336)، نويسنده معاصر و ساكن آلمان است. رمان فريدون سه پسر داشت سياسي ترين رمان او به شمار مي آيد. او در اين اثر ضمن بازنمايي انواع نيروهاي اجتماعي اثرگذار در انقلاب 57، سعي در ارائه ديدگاهي همه جانبه و بي طرفانه به مخاطب دارد. معروفي با ارائه صورت هاي مدرن، سنتي، دولتي و اجتماعي خشونت نمادين، گام موثري در راه افزايش آگاهي خواننده برداشته است. همچنين او با ارائه گفتمان هاي مختلف سياسي، و ترسيم شكل هاي استمرار و عدم استمرار گفتمان ها، جامعه را به بازانديشي در ميدان سياست، دعوت مي نمايد. ايده تقسيم قدرت آموزه اي كليدي در تفكر معروفي است كه با آفرينش شخصيتي به نام ايرج و در ترسيم عادت واره هاي ذوقي وي، عرضه مي گردد.