تحليل سبك‌شناختي شعر ابراهيم افصح وكيلي «با تكيه بر غزليات و رباعيات»

يكي از شيوه‌هاي بررسي آثار ادبي، بررسي سبك‌شناسانۀ آن است. سبك، روش خاص ادراك و بيان افكار با استفاده از كلمات و انتخاب الفاظ و طرز تعبير است. در اين روش به جنبه‌هاي دروني و بيروني و نيز به بررسي وجوه سه‌گانۀ صوت، معنا و تصوير پرداخته مي‌شود. ابراهيم افصح‌وكيلي، يكي از شاعران معاصر است. زبان به كار رفته در شعر وي، زباني خاص و تا حدّي متفاوت از زبان متون زمانۀ خويش است. در شعر وي از بين صور خيال، تشبيه بيشترين كاربرد و اضافۀ تشبيهي بيشترين بسامد را در ميان تشبيهات وي دارد. كنايات جديد و امروزي بخش قابل توجهي از رباعيات افصح را به خود اختصاص داده است. موضوع عمدۀ شعر او، بيان عشق به محبوب است، امّا به واقع تقليدي محض از شعر حافظ است. اگرچه افصح در انتخاب قافيه نهايت دقّت را به خرج داده است امّا مواردي از اقوا و ايطاي جلي و شايگان در قافيۀ اشعار وي ديده مي‌شود. پژوهش حاضر بر آن است كه ضمن معرّفي اين شاعر معاصر، با استفاده از روش توصيفي- تحليلي به بررسي سبك‌شناسي غزليات و رباعيات وي بپردازد.