شبكه هاي اجتماعي مجازي و خانواده (با تأكيد بر شهر كرمانشاه)

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير شبكه هاي اجتماعي مجازي بر روابط اعضاي خانواده انجام شده است. روش به كار گرفته شده در اين پژوهش كيفي و تكنيك آن براي بررسي موضوع حاضر تاريخ شفاهي، مصاحبه آنلاين، تجربه زيسته و مشاهده، بوده است. نحوه نمونه گيري آن گلوله برفي و حجم نمونه آن 18 نفر بوده كه به صورت تصادفي از كاربران شبكه-هاي اجتماعي مجازي از جمله: (Tango)، تلگرام ( Telegram)، واتس آپ ( WhatsApp)، لاين (Line) و چت روم ها انتخاب شده اند. يافته ها مطابق «نظريه رسانه ها» مك لوهان كه براساس آن شكل رسانه مهم تر از محتواي آن است و هر رسانه برخي از حواس انسان را بسط مي دهد، و با برهم زدن تعادل ميان حواس انسان، موجب تحولات عمده اي در فرهنگ و زندگي افراد مي شود، تحليل شده اند. نتايج به دست آمده در اين پژوهش نشان مي دهند كه شبكه هاي اجتماعي مجازي موجب ايجاد چرخه ي بسته اي بين؛ سردي روابط در خانواده، مشاركت بالا در شبكه هاي اجتماعي مجازي، كاهش تعامل و گفت وگو در خانواده، كاهش كنترل اعضاي خانواده بر يكديگر، بي اعتمادي اعضاي خانواده نسبت به يكديگر، كاهش روابط صميمي، پايين آمدن احساس رضايت از خانواده، كاهش اهميت خانواده و در نتيجه سردي بيشتر روابط اعضاي خانواده مي شود. سردي روابط اعضاي خانواده و كاهش كاركردهاي آن در اثر رشد تكنولوژي موجب كاهش روابط اعضاي خانواده شده است كه خود آن نيز عدم شكل گيري« خاطره» را به دنبال داشته كه باعث كاهش احساس تعلق و همدلي بين اعضاي خانواده مي شود.