تحليل نظري خرده فرهنگ استفادهِ جوانان ايراني از شبكه هاي مجازي

قابليت شبكه هاي مجازي براي هر دو نوع استفاده متعارف و غير متعارف(خرده فرهنگ) يكسان است. استفاده متعارف فعاليت هايي است كه از نظر فرهنگ رسمي و غيررسمي معقول و مجاز بوده و حتي مورد تشويق نيز قرار مي گيرد. برعكس، استفاده نامتعارف از شبكه هاي مجازي نه تنها با روح حاكم بر فرهنگ جامعه سنخيت ندارد بلكه اصول اساسي آن را ناديده مي گيرد. در ايران، فرهنگ ايراني- اسلامي تعيين كننده چارچوب و حدود استفاده متعارف از شبكه هاي مجازي است. با اين حال، براساس آمار، استفاده نامتعارف و مغاير با ارزش هاي جامعه از شبكه هاي مجازي يكي از پركاربردترين و جذابترين انتخاب ها در ميان جوانان ايراني است. اين مقاله با روش كيفي و با تكنيك فراتحليل، مجموعه تحقيقات مربوط به اين حوزه را مورد ارزيابي و شناخت قرار داده، و بعد از دسته بندي و نقد رويكرد آنان، چارچوب نظري پيشنهادي را براي تحليل اين پديده ارائه نموده است. ادعاي اساسي محققان اين است كه شناخت درست مسأله مستلزم استفاده از نظريه اي تركيبي است. بدين ترتيب كه هر دو دسته ويژگي هاي شبكه هاي مجازي(جنبه عرضه) و ويژگي هاي فرهنگي و ساختاري محلي-ملي(بستر تقاضا) در تعامل با يكديگر چگونگي انتخاب هاي خاص كارگزاران در شبكه هاي مجازي را تعيين مي كنند. تحليل نظري تحقيقات پيشين نشان مي دهد كه رشد و توسعه دنياي مجازي در قالب فرايند جهاني، فرهنگ واقعي جامعه را با يك چالش جدي مواجه ساخته است. از سوي ديگر، مشكل اصلي با نارسايي هاي ساختاري(داخلي) در حل و فصل نيازها و مطالبات كارگزاران (كاربران) مرتبط است.