ارزيابي داده‌هاي ليزر اسكنر هوايي، زميني و دستي در مستند نگاري ميراث فرهنگي

ايران به دليل تمدن كهن و دارا بودن ميراث باارزش فرهنگي و باستاني نيازمند مستندسازي، حفاظت و مرمت، بازسازي و ثبت آثار است بنابراين بدون داشتن اطلاعات مكاني دقيق از بنا و محدوده آن امكان مستند نگاري و ثبت جهاني آن امكان‌پذير نمي‌باشد. به‌كارگيري روش‌هاي قديمي در تهيه مدل‌ها و نقشه‌هاي موردنياز مطالعات باعث بروز مشكلاتي شده اسـت. با ورود فنّاوري سنجش‌ازدور به علم باستان‌شناسي امكان ثبت و ذخيره رقومي سه‌بعدي بناهاي تاريخي وجود دارد، ليزر اسكنر باقابليت نفوذ در پوشش متراكم جنگل و همچنين قابليت برداشت بيش از ميليون‌ها نقطه در زمان كوتاه مي‌تواند مدل رقومي زمين، مدل سطح زمين و عوارض زير تاج پوشش جنگل را استخراج و كشف كند، با تلفيق داده ليزر اسكنرها و فتوگرامتري برد كوتاه به‌عنوان روش‌هاي نقشه‌برداري نوين از آثار و بناهاي تاريخي-باستاني، فرآيند مدل‌سازي، مطالعه، مستندسازي و اجراي مرمت را دقيق‌تر كرده و سرعت بخشيده است و همچنين مدل سه‌بعدي با بافت واقعي در محوطه‌ها و ابنيه‌ي تاريخي با دقت ميلي‌متري را امكان‌پذير ساخته است و چشم‌اندازي براي محققان باستان‌شناسي فراهم كند كه بتوانند مدل سه‌بعدي رقومي از بنا را ذخيره و به آيندگان منتقل كنند،. با توجه به كاربرد وسيع اين فنّاوري به‌منظور مستند نگاري كه تا قبل از اين امكان تجسم آن نبود هنوز به دليل مشكلاتي اعم از نيمه‌خودكار بودن روش‌ها، عدم استخراج لبه بنا، هزينه برداشت، عدم استخراج بافت و غيره در اين زمان به رسميت شناخته‌نشده است. عليرغم اين كمبودها و مشكلاتي كه اين فنّاوري دارا مي‌باشد بايد در روش‌هاي سنتي تجديدنظر شود و با استفاده از روش‌هاي ژئوماتيك و تصاوير ماهواره‌اي و عكس‌هاي هوايي از صرف زمان، هزينه زياد و خستگي نيروي انساني در فعاليت‌هاي مستندسازي، معماري و مدل‌هاي سه‌بعدي و نمايشي جلوگيري كرد.