مباني تربيتي نقش آفرين در ايجاد خانواده متعالي از منظر امام خميني

عالمان دور انديش و بويژه مصلحان و رهبران انقلاب ها و نهضت هاي اسلامي همواره در صدد ترسيم چشم اندازي واضح و همه جانبه از جامعه اسلامي بوده اند و در حقيقت ايجاد تمدن اسلامي از آرزوهاي آنان بوده است. در اين ميان امام خميني كه با رهبري انقلاب اسلامي ايران در اواخر قرن چهاردهم هجري موفق به تاسيس نظام جمهوري اسلامي در ايران شد، بر اين باور بود كه اگر مسلمانان دست به دست هم دهند و بر سرمايه فرهنگي،علمي و فلسفي خود اعتماد نمايند قادرند تمدني نوين را رقم بزنند كه نه عقب افتادگي و ناكارآمدي تمدن هاي سنتي را داشته باشد و نه نقايص ومعنويت گريزي بسيار تمدن هاي مدرن و شبه مدرن را. از ديدگاه ايشان براي تحقق چنين تمدني وجود خانواده متعالي يكي از ضرورت هاي غيرقابل انكار است.روشن است كه ايجاد چنين خانواده اي محصول و نتيجه تربيتي خاص است اين نوشتار سعي دارد از طريق مطالعه اي اسنادي و كتابخانه اي و با روش توصيفي و تحليلي به اين سوال پاسخ دهد كه از نظر امام خميني اين نظام تربيتي خاص بر كدام مباني مبتني است؟ در ميان مباني نقش آفرين در اين باره به سه سرمايه انساني عقل، فطرت وكرامت بطور خاص پرداخته شده است.