تاثير‎ ‎تمرينات جاگلينگ‎ ‎بر‎ ‎هماهنگي‎ ‎دو‎ ‎دستي‎ ‎دانشجويان دختر و پسر

هدف: اجراي مهارتهاي ورزشي، نياز به درجه‌ي بالايي از هماهنگي بين عضوي دارند. با توجه به پژوهش‌هاي انجام شده مشخص شده است كه ورزش‌هاي توپي تأثير مثبتي بر هماهنگي چشم-دست دارد. جاگلينگ نياز به هماهنگي دودستي براي اجراي موفق ان دارد. جاگلينگ يك تكليف ادراكي-حركتي است كه بر هماهنگي عصبي-عضلاني شاخص هاي فيزيولوژي و روانشناختي موثر است. جاگلينگ اتصال بين قسمت هاي مختلف مغز را به وسيله ي افزايش سرعت ساختار «ماده ي سفيد» مغز بالا مي برد هدف اين پژوهش بررسي تاثير تمرينات جاگلينگ بر هماهنگي دو دستي و بررسي وجود تفاوت در بين دختران و پسران است. روش شناسي: اين پژوهش،‌ نيمه تجربي و از نوع كاربردي بود، جامعه آماري اين پژوهش دانشجويان دختر و پسر دانشگاه يزد بود. نمونه ها شامل تعداد 64 نفر از دانشجويان دختر و پسر كه همگي براساس پرسشنامه ادينگ بروگ جزء افراد راست دست بودند، گروه ها بصورت تصادفي خوشه‌اي از ميان دانشجوياني كه واحد تربيت‌بدني عمومي را اخذ كرده بودند انتخاب شدند. آزمودني‌هاي منتخب شامل 4 گروه (گروه دختران تمرين جاگلينگ 12 نفر، گروه پسران تمرين جاگلينگ 12 نفر، گروه كنترل دختران 20 نفر و گروه كنترل پسران 20 نفر) بودند ند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش دستگاه آزمون هماهنگي دودستي (مدل32532) و شمارشگر خطا (مدل LIC-58024C) هر دو ساخت شركتLafayette استفاده گرديد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات، از آزمون هاي آماري شاپيرو ويلك براي تعيين نرماليتي داده ها، و اثر دو فاكتور جنس و نوع تمرين، از تحليل واريانس دو طرفه براي مقايسه گروهها و از آزمون تعقيبي LSD براي مقايسه دو به دويي گروه ها استفاده گرديد. يافته ها: اثر زمان در مقايسه بين پيش آزمون و پس آزمون در هر دو جنس معني دار بود (001/0 P). بين دو گروه تمرين جاگلينگ و كنترل در هر دو جنس پسران (003/0 = P، 6/6 = 30، 1F) و دختران (017/0 = P، 5/4 = 30، 1F) اختلاف معني داري وجود داشت. نتيجه گيري: اين يافته‌ها نشان مي‌دهد كه تمرين جانگولر عامل مؤثري بر هماهنگي دو دستي دانشجويان دختر و پسر مي‌باشد. در نهايت بين دو جنس تفاوت وجود داشته و پسران هماهنگي بيشتري كسب نموده بودند.